Bewijsmateriaal

Omdat het 24-uurs schaatsrecord niet wordt erkend door de KNSB of ISU, hebben we ervoor gekozen om zelf de bewijslast openbaar te maken waaruit blijkt dat Jochem het record daadwerkelijk heeft verbroken. Het bewijs bestaat in hoofdlijnen uit twee onderdelen: de lengte van de ijsbaan en het aantal gereden rondes.

Jochem reed op de inrijbaan van Kardinge. 

Op 21 maart heeft Jan Schuur, ijsmeester van Sportcentrum Kardinge, de lengte van deze baan vastgesteld. De berekening is gebaseerd op de straal van de binnenzijde van de ijsvloer. Net als bij een officiële 400-meterbaan is daarbij aangenomen dat Jochem gemiddeld een halve meter van de binnenkant reed. De lengte van de rechte stukken is overgenomen van de officiële belijning van Kardinge. Op basis hiervan is de lengte van de inrijbaan vastgesteld op 365,506 meter.

Het aantal gereden rondes is bijgehouden met twee MyLaps-transponders. Alle doorkomsten zijn automatisch geregistreerd. In het bewijsdocument zijn de individuele doorkomsten van beide transponders terug te vinden. De systeemklok liep niet exact gelijk met de werkelijke tijd, waardoor de eerste en laatste doorkomst net na 19:00 uur plaatsvonden. Wel is duidelijk te zien dat deze doorkomsten binnen een periode van 24 uur vielen. Volgens de registratie zijn er in totaal 1863 rondes gereden.

Op basis van het aantal rondes en de lengte van de baan komt de totale afgelegde afstand uit op 680,938 kilometer.

Het bewijsdocument is ondertekend door Klaas Karst en Reitse Eskens. Klaas is hoofdjury bij diverse langebaanwedstrijden en Reitse is systeembeheerder van de tijdwaarneming in Groningen.